Χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου του παγκρέατος – Παγκρεατεκτομή

Η χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου του παγκρέατος είναι ένα  τεχνικά δύσκολο χειρουργείο. Απαιτεί μια ομάδα με μεγάλη εμπειρία και τεχνική δεξιότητα στη χειρουργική του παγκρέατος με εξειδικευμένο Χειρουργό Ογκολόγο, ο οποίος θα είναι σε θέση να καταλάβει αν ένας ασθενής είναι υποψήφιος για μια τέτοια επέμβαση. Οι επιπλοκές, η θνητότητα αλλά και το ογκολογικό αποτέλεσμα, έχουν άμεση σχέση με την εμπειρία του χειρουργού και την εξειδίκευση του ιατρικού κέντρου. Όσο πιο μεγάλη είναι η εξειδίκευση, τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα.

Για την επιτυχία ενός τέτοιου χειρουργείου απαιτείται ένα μεγάλο ιατρικό κέντρο το ποίο διαθέτει πολύ καλό ακτινολογικό και ευρύτερα απεικονιστικό εξοπλισμό (MRI,  κ.α).

Είναι ένα μεγάλο χειρουργείο που απαιτεί τον πλέον σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό στο χειρουργείο και μια πλήρως οργανωμένη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.

Η χειρουργική επέμβαση

Στον πρώιμο καρκίνο του παγκρέατος, η χειρουργική επέμβαση αποτελεί τη βασική και καλύτερη επιλογή. Ανάλογα με το μέγεθος του όγκου και την εντόπισή του, μπορεί να αφαιρεθεί τμήμα του οργάνου ή ολόκληρο το όργανο.

Όταν βρίσκεται στην ουρά του οργάνου εκτελείται περιφερική παγκρεατεκτομή με αφαίρεση του σπλήνα,  ενώ στην κεφαλή του παγκρέατος γίνεται συνήθως η επέμβαση που λέγεται Whipple. Στην επέμβαση αυτή, εκτός του παγκρέατος συνήθως αφαιρούνται και άλλα όργανα, όπως τμήμα του στομάχου και του λεπτού εντέρου (δωδεκαδάκτυλο), η χοληδόχος κύστη και ο κοινός χοληδόχος πόρος, λεμφαδένες της περιοχής.

Η ανάρρωση μετά από αυτή την επέμβαση μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες ή και μήνες προκειμένου να ολοκληρωθεί και να υποχωρήσουν συμπτώματα όπως έντονη αδυναμία, κόπωση, ναυτία, έμετοι, δυσκολία στη λήψη τροφής. Για όλα αυτά μπορεί να χρειαστεί να μείνετε αρκετές ημέρες στο νοσοκομείο, ενώ σε όλη τη διάρκεια της μετεγχειρητικής περιόδου θα πρέπει να είσαστε σε στενή επικοινωνία με τον γιατρό σας.

Η χειρουργική τεχνική αφαίρεσης του καρκίνου του παγκρέατος, είναι συχνότερα ανοιχτή χειρουργική και σπανιότερα λαπαροσκοπική. Εννοείται ότι ο χειρουργός πρέπει να γνωρίζει άριστα και τις δύο τεχνικές και να επιλέγει την ορθότερη, αναλόγως του περιστατικού. Το αποτέλεσμα μετράει και αυτό είναι η ριζική εκτομή του νεοπλάσματος (καρκίνου) σε υγιή όρια και ο σωστός λεμφαδενικός καθαρισμός.

Χατζηθεόκλητος